Czym grozi łamanie prawa Demeter w rzeczywistości?

Jakiś czas temu natknąłem się na świetną publikację napisaną po francusku (brak linka z powodu sklerozy i nieznajomość francuskiego, żeby znaleźć w google). Opisywała ona sytuacje, która mi utknęła w pamięci i mam zamiar się nią z wami podzielić.
Lecz wszystko po kolei…

Czym jest prawo Demeter?
Prawo Demeter nieformalnie można określić jako „Nie rozmawiaj z nieznajomymi”. Co idzie za tym stwierdzeniem? Otóż metoda danego obiektu może wywołać tylko metody:
   - tego samego obiektu,
   - dowolnego obiektu przekazanego jako parametr,
   - dowolnego obiektu przez nią stworzonego,
   - dowolnego składnika klasy, do której należy dana metoda.

Mnie osobiście nie podoba się określenie „Nie rozmawiaj z nieznajomymi”. Wolę o prawie Demeter myśleć w sposób: „niech twój obiekt będzie egoistyczny”. Aby zrozumieć moje podejście, musimy zrozumieć, jaki kod łamie to prawo.

Człowiek stefan = new Człowiek(„Stefan”);
Parówka parówka = new Parówka();
stefan.getKorpus().getZoladek().getZawartosc().add(parówka);

Czy my, patrząc na rzeczywistość, w ten sposób jemy? Zapewne byłoby to bardziej widowiskowe, lecz niestety tak nie robimy. Jak naprawdę wygląda rzeczywistość?

w powyższym kodzie wystarczy zmienić trzecią linie kodu na:

stefan.zjedz(parówka);

Czy ten kod jest bardziej czytelny? Mam nadzieję drogi czytelniku, że pomyślałeś „Hell yeah”. Tak więc, co mi nie pasuję w „Nie rozmawiaj z nieznajomymi”? Otóż, zrzuca to odpowiedzialność na osobę, która wywołuję kod, a nie na autora klasy Człowiek. Gdyby klasa ta nie posiadała getterów do każdego z pola, to programista, nieważne jak niedoświadczony, nie miałby wyboru. Musiałby skorzystać z API, które dostarcza klasa, a nie kombinować. Jeżeli ty sprawisz, że „twój obiekt jest egoistyczny” - to znaczy, żeby on pokazywał innym tylko to, co chce i robił tylko to co chce - nikt go nie zmusi to wykonania dziwnej i niespójnej biznesowo akcji.

Jeżeli się rozumiemy - czas na historię, która zmusiła mnie do napisania tego posta.

Wyobraź sobie człowieka wchodzącego do sklepu, jest to starszy pan o imieniu Bob. Bob chodzi po sklepie, wybiera produkty, po czym podchodzi do kasy. Produkty kładzie na ladzie i czeka, aż pani kasjerka wszystko skasuje. „12.30” – powiedziała kasjerka i spojrzała na naszego bohatera. Bob bez zawahań ściągnął swoje spodnie. „CO TY ROBISZ!” – krzyknęła kasjerka i zaczęła rzucać w niego rzeczami.

Otóż widzisz drogi czytelniku, Bob tak jak wielu developerów, nie widział nic złego w tym, że odda swoje spodnie, w których był jego portfel, a w nich były pieniądze do zapłaty.

Nie bądź jak Bob, pilnuj spójności wewnątrz obiektu.